fulguieli, s.f. Ninsoare cu fulgi rari; fulguire, fulguit. [Pr.: -gu-ia-] – Fulgui + suf. -eală.
s. (MET.) fulguire, fulguit, (Munt. și Olt.) prășcău. (A tras o ~.)
s. f. (sil. -gu-ia-), g.-d. art. fulguiélii; pl. fulguiéli