s.f. Însușirea unui metal de a fi fuzibil. – Din fr. fusibilité.
s. f., g.-d. art. fuzibilității
f. Caracter fuzibil. /<fr. fusibilité
s.f. Însușirea unui metal de a fi fuzibil. [Cf. fr. fusibilité].
s. f. proprietate a unui metal de a fi fuzibil. (< fr. fusibilité)