, gagii, s.m. (Arg.) 1. Om, persoană, tip, individ. 2. Iubit, amant. – Gag[ic] + suf. -iu.
s. v. amant, concubin, iubit, prieten.
s. m., art. gagíul; pl. gagíi, art. gagíii
s.m. – 1. (Arg.) Stăpîn, domn. – 2. (Arg.) Iubit. Țig. gağo, gaği „român” (Bogrea, Dacor., II, 441; Graur 152; Juilland 164). – Der. gagică, s.f. (Arg., iubită, amantă).