ghebe, s.f. Manta țărănească lungă, împodobită cu găitane. [Var.: gheb s.n., ghebeá s.f.] – Din tc. kebe.
s.f. – Manta țărănească de postav. – Var. cheb(e). Tc. kebe (Șeineanu, II, 102). Pare dublet de la gubă.
s. f. pl. + prep. + s. m.
s. f. pl. + prep. + s. f.