s.f. – Ghinion, nenoroc. Fr. guigne, cf. ngr. γϰίνια; ca ghinion, s.n. (nenoroc), din fr. guignon; der. ghinionist, s.m. (care nu are noroc).
s.f. (Rar) Ghinion. [< fr. guigne].
s. f. ghinion. (< fr. guigne)