s.n. – Bijuterie, podoabă. – Var. juvaer. Mr. giuvair, megl. giăvăier. Tc. cevahir „diamant” (Șeineanu, II, 190; Lokotsch 694), cf. ngr. τσοβαέρι, alb. ğevaher (Meyer 81), bg. dževair. – Der. giuvaerica, s.f. (bijuterie, podoabă), din ngr. τσοβαεριϰά, se folosește mai ales la pl.; giuvaiergiu, s.m. (bijutier), din tc. cevahirci.
giuvaere (giuvaeruri), s.n. Bijuterie. [Var.: juvaér s.n.] – Tc. cevahir (pl. lui cevher).