gutui, s.f. Fructul gutuiului; alămâioară, măr-gutuie. [Pr.: -tu-ie] – Din gutui.
s. (BOT.) (reg.) alămâioară, (Transilv.) măr-gutuie.
s. f., art. gutúia, g.-d. art. gutúii; pl. gutúi
f. Fruct al gutuiului. [G.-D. gutuii] /Din gutui
, gutui s.f. (intl.) v. gutufan.
s. v. gutuie.
(fruct) s. f., pl. mere-gutúi