habotnicii, s.f. Faptul de a fi habotnic; purtare sau deprindere de habotnic; zel exagerat pentru respectarea ritualurilor religiei; bigotism. – Habotnic + suf. -ie.
s. f., art. habotnicía, g.-d. habotnicíi, art. habotnicíei; pl. habotnicíi
f. Comportare de habotnic; bigotism. /habotnic + suf. ~ie