haiducești, adj. De haiduc. – Haiduc + suf. -esc.
adj. (pop.) ortomănesc. (Cete ~ești.)
adj. m., f. haiduceáscă; pl. m. și f. haiducéști
haiducesc, vb. IV. Intranz. A duce viață de haiduc. ♦ Refl. A se face haiduc. – Din haiduc.
vb., ind. prez. 1 sg. și 3 pl. haiducésc, imperf. 3 sg. haiduceá; conj. prez. 3 sg. și pl. haiduceáscă