harnașez, vb. I. Tranz. (Rar) A înhăma, a înșeua un cal. – Din fr. harnacher.
vb., ind. prez. 1 sg. harnașéz, 1 pl. harnașăm; conj. prez. 3 sg. și pl. harnașéze; ger. harnașând
tranz. (un cal) A pune șaua sau hamul. /<fr. harnacher
vb. I. tr. A înhăma, a înșeua un cal. [< fr. harnacher].