holerci, s.f. (Reg.) 1. Rachiu de proastă calitate. 2. Pahar care conține o anumită cantitate de holercă (1). [Var.: horílcă, horíncă s.f.] – Din ucr. horilka (după holeră).
s. basamac, (reg.) trăscău. (Un clondir de ~.)
s. v. poșircă, rachiu.
s. f., g.-d. art. holércii/horílcii; pl. holérci/horílci
s.f. – Țuică, rachiu. – Var. halercă, horilcă, holircă. Rus. chorilka, pol. horylka (Tiktin; DAR).