horăituri, s.f. (Reg.) Sforăială. [Pr.: -ră-i-] – Horăi + suf. -tură.
s. v. sforăială, sforăit, sforăi-tură.
s. f. (sil. -ră-i-), g.-d. art. horăitúrii; pl. horăitúri