iluzionez, vb. I. Refl. și tranz. (Rar) A(-și) face iluzii; a (se) amăgi. [Pr.: -zi-o-] – Din fr. illusionner.
vb. (sil. -zi-o-), ind. prez. 1 sg. iluzionéz, 3 sg. și pl. iluzioneáză
tranz. (persoane) A face să se iluzioneze. [Sil. zi-o-] /<fr. illusionner