s.f. Însușirea sau starea a ceea ce este imaterial. [Pr.: -ri-a-] – Din fr. immatérialité.
s. v. idealitate.
≠ materialitate
s. f. (sil. -ri-a-), g.-d. art. imaterialității
f. 1) Caracter imaterial. 2) Stare imaterială. /<lat. immaterialitas, ~atis, fr. immatérialité
s.f. Calitatea a ceea ce este imaterial. [Pron. -ri-a-. / cf. fr. immatérialité].
s. f. calitate a ceea ce este imaterial. (< fr. immatérialité)