imigrații, s.f. Imigrare; p. ext. situația, starea celui imigrat. ♦ Totalitatea imigrărilor dintr-o perioadă dată. – Din fr. immigration.
s. f. (sil. -gra-ți-e), art. imigráția (sil. -ți-a), g.-d. art. imigráției; pl. imigráții, art. imigráțiile (sil. -ți-i-)
f. 1) v. A IMIGRA. 2) Stare de imigrant. 3) Totalitate a imigranților dintr-o țară (într-o anumită perioadă). [G.-D. imigrației; Sil. -mi-gra-ți-e] /<fr. immigration, lat. immigratio, ~onis
s.f. Imigrare. [Gen. -iei, var. imigrațiune s.f. / cf. fr. immigration].
s. f. 1. imigrare; situație a celui imigrat. 2. totalitatea imigrărilor dintr-o anumită perioadă. (< fr. immigration)