inconsistenți, -te, adj. Care este lipsit de consistență, de soliditate; neconsistent; fără tărie; slab, moale. – Din fr. inconsistant.
adj. m. consistent
Care nu este consistent; fără consistență; neconsistent. /<fr. inconsistant
adj. Lipsit de consistență, de soliditate; slab, moale. [Cf. fr. inconsistant].
adj. 1. lipsit de consistență, de soliditate; slab, moale. 2. (fig.) lipsit de temeinicie. (< fr. inconsistant)
s.f. Lipsă de consistență, de soliditate. – Din fr. inconsistance.
s. f., pl. inconsisténțe
f. Caracter inconsistent; lipsă de consistență. /<fr. inconsistance
s.f. 1. Lipsă de consistență, de soliditate. 2. (Log.) Proprietate a unor expresii de calcul logic de a fi false în orice interpretare. [Cf. fr. inconsistance].
s. f. 1. lipsă de consistență de soliditate. 2. (log.) proprietate a unor expresii de calcul logic de a fi false în orice interpretare. (< fr. inconsistance)