înhumez, vb. I. Tranz. (Livr.) A înmormânta, a îngropa. – Din fr. inhumer, lat. inhumare.
≠ a deshuma, a dezgropa, a dezmormânta, a exhuma
tranz. A pune în mormânt (respectând anumite ritualuri); a înmormânta; a îngropa. /<fr. inhumer, lat. inhumare
vb. I. tr. A îngropa, a înmormânta. [Cf. fr. inhumer, lat. inhumare].
vb. tr. a înmormânta. (< fr. inhumer, lat. inhumare)
s.f. Acțiunea de a înhuma și rezultatul ei; înmormântare. [< înhuma].