s.f. (Rar) Insațietate. [Pr.: -ți-a-] – Din fr. insatiabilité.
s. f. (sil. -ți-a-), g.-d. art. insațiabilității
s.f. (Rar) Poftă excesivă de mâncare, lăcomie; (fig.) nesaț; insațietate. [Pron. -ți-a-. / cf. fr. insatiabilité].
s. f. insațietate. (< fr. insatiabilité)