s. f., pl. instauratoáre
s. f., pl. instauratoáre
, instauratori, -oare, s.m. și f. Întemeietor, fondator, ctitor. [Pr.: -sta-u-] – Din fr. instaurateur.
s. m., pl. instauratóri
s.m. și f. Întemeietor, fondator. [Pron. -sta-u-. / < fr. instaurateur].
s. m. f. fondator, ctitor. (< fr. instaurateur, lat. instaurator)