învingători, -oare, adj., s.m. și f. (Persoană) care a învins; biruitor, câștigător. – Înving (prez. ind. al lui învinge) + suf. -ător.
adj. m., s. m., pl. învingătóri; f. sg. și pl. învingătoáre
Care a învins; biruitor; triumfător; victorios. Ostași ~ori. /înving + suf. ~tor