s.n. Izotop radioactiv al toriului, care se obține din uraniu prin dezintegrare. [Pr.: i-o-niu] – Din germ. Ionium, fr. ionium.
s. n. (sil. i-o-niu) [-niu pron. -niu]; simb. Io
s.n. (Chim.) Element radioactiv, izotop al toriului. [Pron. i-o-niu. / < fr. ionium].
s. n. element radioactiv, izotop al toriului. (< germ. Ionium, fr. ionium)