iștia, iastea, pron. dem. (Reg.) Acesta1. [Gen.-dat. sg. istuia, isteia, pl. istora] – Lat. *istus, -a, -um.
adj. dem. v. ist.
pr. m., adj. m. (postpus: omul ista) g.-d. ístuia, pl. íștia, g.-d. ístora; f. sg. íasta, g.-d. ísteia/iésteia, pl. ístea/iéstea, g.-d. ístora/iéstora