f. Linie pe o diagramă care reprezintă procesul de trecere dintr-o stare în alta în condiții izocore. /<fr. ishocore
s.f. v. izocor [în DN].
izocori, -e, adj., s.f. 1. Adj. (Despre procesele sau transformările sistemelor fizice) Care are loc la un volum constant. 2. S.f. Curbă care reprezintă pe o diagramă o transformare izocoră (1). – Din fr. isochore.
izocori, -e, adj., s.f. 1. Adj. (Despre procesele sau transformările sistemelor fizice) Care are loc la un volum constant. 2. S.f. Curbă care reprezintă pe o diagramă o transformare izocoră (1). – Din fr. isochore.
(despre transformările de stări) Care se produce la un volum constant. /<fr. isochore
(despre transformările de stări) Care se produce la un volum constant. /<fr. isochore
adj. (Despre transformările unui sistem fizic) Care se face la un volum constant. // s.f. izocoră – linie de-a lungul căreia un sistem fizic are același volum. [Var. isocor, -ă adj., s.f. / < fr. isochore].