lăuzesc, vb. IV. Intranz. A se afla în perioada lăuziei. [Pr.: lă-u-. – Var.: lehuzí vb. IV] – Din lăuză.
vb. (sil. lă-u-), ind. prez. 1 sg. și 3 pl. lăuzésc, imperf. 3 sg. lăuzeá; conj. prez. 3 sg. și pl. lăuzeáscă
s.f. Starea lăuzei; timpul cât femeia este lăuză. [Pr.: lă-u-. – Var.: lăhuzíe, lehuzíe s.f.] – Lăuză + suf. -ie.