lamentații, s.f. (Rar) Lamentare. – Din fr. lamentation, lat. lamentatio.
s. f. (sil. -ți-e), art. lamentáția (sil. -ți-a), g.-d. art. lamentáției; pl. lamentáții, art. lamentáțiile (sil. -ți-i-)
s.f. (Liv.) Lamentare. [Gen. -iei, var. lamentațiune s.f. / cf. fr. lamentation, lat. lamentatio].
s. f. lamentare. (< fr. lamentation, lat. lamentatio)