macerații, s.f. Macerare; p. ext. proces suferit de un corp solid supus macerării. – Din fr. macération.
s. f. (sil. -ți-e), art. maceráția (sil. -ți-a), g.-d. art. maceráției; pl. maceráții, art. maceráțiile (sil. -ți-i-)
s.f. Macerare. [Gen. -iei, var. macerațiune s.f. / cf. fr. macération, lat. maceratio].
s. f. macerare. (< fr. macération)