adj. v. blajin, blând, bun, domol, pașnic.
adj. m. (sil. -su-et), pl. mansuéți; f. sg. mansuétă, pl. mansuéte
adj. (Liv.) Blând, indulgent, bun. [Pron. -su-et. / < lat. mansuetus, it. mansueto, cf. fr. mansuet].
adj. blând, indulgent, bun. (< lat. mansuetus, it. mansueto)