maruflez, vb. I. Tranz. A lipi cu maruflu. – Din fr. maroufler.
vb., ind. prez. 1 sg. marufléz, 3 sg. și pl. marufleáză
vb. tr. a lipi un material flexibil, o pânză pictată pe un suport rigid cu maruflu. (< fr. maroufler)
s.f. v. maruflu.
s.n. Clei special pentru maruflaj. [Var.: marúflă s.f.] – Din fr. maroufle.
s. n. (sil. -flu), art. marúflul
s.n. Clei special pentru lipirea pânzelor pictate. [Var. maruflă s.f. / < fr. maroufle].