mecanotehnici, -ce, s.f., adj. 1. S.f. Mecanică (I 1). 2. Adj. Care se referă la un produs de mecanică (I 1), privitor la mecanică, de mecanică. – Mecano- + tehnic.
mecanotehnici, -ce, s.f., adj. 1. S.f. Mecanică (I 1). 2. Adj. Care se referă la un produs de mecanică (I 1), privitor la mecanică, de mecanică. – Mecano- + tehnic.
adj. m. tehnic
adj. m. tehnic
adj. Referitor la mecanotehnică. [< mecano- + tehnic].
adj. Referitor la mecanotehnică. [< mecano- + tehnic].
I. adj. referitor la mecano-tehnică. II. s. f. mecanică (III, 2). (< mecano + -tehnic2)
s. f., g.-d. art. mecanotéhnicii