miresmați, -te, adj. (Rar) Înmiresmat. – V. miresma.
adj. v. îmbălsămat, îmbătător, înmiresmat, parfumat.
miresmez, vb. I. Tranz. (Rar) A înmiresma. – Din mireasmă.
vb. v. îmbălsăma, înmiresma, parfuma.
vb., ind. prez. 1 sg. miresméz, 3 sg. și pl. miresmeáză