mitridatizez, vb. I. Tranz. și refl. A (se) obișnui să consume anumite otrăvuri, obținând imunitate față de ele. – Din fr. mithridatiser.
vb. (sil. -tri-), ind. prez. 1 sg. mitridatizéz, 3 sg. și pl. mitridatizeáză
vb. I. tr. A obișnui organismul cu otrăvuri. [< fr. mithridatiser].
vb. tr. a obișnui organismul cu otrăvuri prin ingerarea lor în cantități progresive. (< fr. mithridatiser)