monocite, s.n. Tip de globulă albă, monocelulară, de dimensiuni mari. [Var.: monocítă s.f.) – Din fr. monocyte.
monocite, s.n. Tip de globulă albă, monocelulară, de dimensiuni mari. [Var.: monocítă s.f.) – Din fr. monocyte.
s.n. (Biol.) Leucocit monocelular de dimensiuni mari, cu o puternică acțiune fagocitară. [Var. monocită s.f. / < fr. monocyte, cf. gr. monos – unic, kytos – celulă].
s.n. (Biol.) Leucocit monocelular de dimensiuni mari, cu o puternică acțiune fagocitară. [Var. monocită s.f. / < fr. monocyte, cf. gr. monos – unic, kytos – celulă].
s. n. leucocită monocelulară de dimensiuni mari, cu o puternică acțiune fagocitară. (< fr. monocyte)
s.f. v. monocit.