s. f., art. monofagía, g.-d. monofagíi, art. monofagíei
s.f. (Biol.) Proprietate a unor paraziți de a se dezvolta pe o singură plantă gazdă. [Gen. -iei. / < fr. monophagie, cf. gr. monos – unic, phagein – a mânca].
s. f. însușire a organismelor monofage. (< fr. monophagie)