monofiziți, -te, adj., s.m. și f. 1. Adj. Care aparține monofizitismului, privitor la monofizitism. 2. S.m. și f. Adept al monofizitismului. – Din fr. monophysite.
adj. m., s. m., pl. monofizíți; f. sg. monofizítă, pl. monofizíte
adj. Referitor la monofizitism. // s.m. și f. Adept al monofizitismului. [Cf. germ. Monophysit, it. monofisita].
adj., s. m. f. (adept) al monofizitismului. (< fr. monophysite)