ofturi, s.n. (Înv. și reg.) Oftat, suspin; p. ext. amărăciune, regret, durere, suferință, deznădejde. – Din aht.
s. v. oftare, oftat, suspin, suspinare, suspinat.
s. n., pl. ófturi
n. reg. 1) v. A OFTA. 2) Suferință fizică sau morală intensă; durere; chin. /Onomat.