pansez, vb. I. 1. Tranz. și refl. A(-și) aplica un pansament; a (se) bandaja. 2. Tranz. (Rar) A țesăla un animal. – Din fr. panser.
vb. (MED.) a (se) bandaja, a (se) lega, (rar) a (se) înfășa, (înv. și pop.) a (se) obloji, (reg.) a (se) îmbandaja. (S-a ~ la rană.)
tranz. 1) (răni sau organe vătămate) A înfășura cu un bandaj, cu un pansament (aplicând medicamente); a bandaja; a lega. 2) (animale domestice) A curăța cu țesala; a țesăla. /<fr. panser
vb. I. tr. 1. A aplica un pansament pe o rană sau pe un organ bolnav; a bandaja. 2. (Rar) A țesăla și a peria (cai, vite). [< fr. panser].