s.n. Faptul de a patina2. – V. patina2.
patinați, -te, adj. Care are patină1 (1), care a căpătat patină1. – V. patină1.
s. n.
s.n. Patinare. [< patina].
adj. Acoperit cu patină2 [în DN]. [< patină2 [în DN]].