păune, s.f. (Rar) Păuniță. – Păun + suf. -ă.
s. f., g.-d. art. păúnei; pl. păúne
păunei, s.m. Păunaș. [Pr.: pă-u-] – Păun + suf. -el.
s. v. păunaș.
s. m., pl. păunéi