prelați, s.m. Înalt demnitar bisericesc. – Din fr. prélat, lat. praelatus.
s. m., pl. preláți
m. (în biserica catolică și protestantă) Preot de rang superior. /<fr. prélat, lat. praelatus
s.m. Înalt demnitar al bisericii. [Cf. fr. prélat, it. prelato < lat. praelatus].
s. m. înalt demnitar al bisericii. (< fr. prélat, lat. praelatum)