s.f. Însușirea de a fi prodigios. [Pr.: -gi-o-] – Din fr. prodigiosité.
s. f. (sil. -gi-o-), g.-d. art. prodigiozității
f. Caracter prodigios. [Sil. -gi-o-] /<fr. prodigiosité
s.f. Caracterul a ceea ce este prodigios; minunăție. [Pron. -gi-o-. / cf. fr. prodigiosité].
s. f. însușirea de a fi prodigios. (< fr. prodigiosité)