, prostănaci, -ce, adj., s.m. și f. (Om) prost, nătâng, bleg, prostan. ♦ Care denotă prostie. – Prostan + suf. -ac.
adj. m., s. m., pl. prostănáci; f. sg. prostănácă, pl. prostănáce
(~ci, ~ce) și substantival Care vădește lipsă de caracter și de inteligență; bleg. /prostan + suf. ~ac