reutilez, vb. I. Tranz. A utila din nou, a înzestra cu utilaje noi. [Pr.: re-u-] – Re1- + utila.
vb. (sil. re-u-), ind. prez. 1 sg. reutiléz, 3 sg. și pl. reutileáză
tranz. A utila din nou; a înzestra cu utilaje noi. [Sil. re-u-] /re- + a utila
vb. I. tr. A înzestra cu un nou utilaj. [Pron. re-u-. / < re- + utila].