sătucuri, s.n. Sătuleț. – Sat + suf. -uc.
s. sătișor, sătuleț, (rar) sătulean, (înv. și reg.) saticel, sătucel, (reg.) săteac, sătic, săticean, sătucean, săturel, sătuț.
s. n., pl. sătúcuri/sătúce