, scârțâieli, s.f. Scârțâit1. [Pr.: -țâ-ia-] – Scârțâi + suf. -eală.
s. 1. v. scârțâit. 2. scârțâire, scârțâit, scrâșnet, scrâșnire, scrâșnit. (~ cheii în broască.)
s. f., g.-d. art. scârțâélii; pl. scârțâiéli