schizotimi, -e, adj., s.m. și f. (Med.; rar) Schizoid. – Din fr. schizothyme.
adj. m., s. m., pl. schizotími; f. sg. schizotímă, pl. schizotíme
adj. Schizoid. [< fr. schizothyme].
s.f. (Med.; rar) Schizoidie. – Din fr. schizothymie.
s. f., g.-d. art. schizotimíei
s.f. Schizoidie. [Gen. -iei. / < fr. schizothymie, cf. gr. schizein – a despărți, thymos – stare de spirit].
s. f. constituție psihică printr-o slabă afectivitate și prin tendința spre interiorizare. (< fr. schizothymie)