s.n. (Înv.) Stofă țesută cu fir de aur; brocart. [Var.: sarasír s.n.] – Din tc. seraser.
s. n., pl. serasíruri
s.n. – Brocart de aur. – Var. sarasir. Tc. (per.) ser a ser „de la un capăt la celălalt” (Șeineanu, III, 107; Lokotsch 1846). Sec. XIX, înv.