spițeri, s.m. (Pop.) Farmacist. – Din ngr. spets(i)éris.
s.m. – Farmacist. – Mr. spițar. It. speciale (var. specier), prin intermediul ngr. σπετζιέρης (Densusianu, Rom., XXXIII, 286; Tiktin), cf. sp. especiero, tc. ispinçar. Der. directă din lat. (Cihac, I, 260; Koerting 8927) nu este posibilă. – Der. spițereasă, s.f. (nevastă de spițer); spițerie, s.f. (farmacie), din ngr. σπετζιαρία.