stihuitori, s.m. Versificator, poet. [Pr.: -hu-i-] – Stihui + suf. -tor.
s. v. poet, versificator.
s. m. (sil. -hu-i-), pl. stihuitóri
m. 1) înv. Autor de stihuri; versificator. 2) peior. Poet lipsit de talent. /a stihui + suf. ~tor