s.n. Faptul de a stopa1; stopare1. – V. stopa1.
stopați, -te, adj. (Despre țesături rupte sau rărite) Reparat prin țesere fină. – V. stopa2.
s. stopaj, stopare. (~ul unei țesături rupte.)
adj. m., pl. stopáți; f. sg. stopátă, pl. stopáte
s.n. Acțiunea de a stopa2 și rezultatul ei; stopaj. [< stopa].
s. n. faptul de a stopa; stopare2, stopaj. (< stopa)