strieri, s.f. Acțiunea de a stria și rezultatul ei. [Pr.: stri-e-] – V. stria.
striez, vb. I. Tranz. A produce striații pe suprafața unui obiect. [Pr.: stri-a] – Din fr. strier.
vb., ind. prez. 1 sg. striéz, 3 sg. și pl. striáză (sil. stri-a-), 1 pl. striém (sil. stri-em); conj. prez. 3 sg. și pl. striéze; ger. striínd (sil. stri-ind)
vb. I. tr. A executa striații pe suprafața unui obiect. [Pron. stri-a, p.i. 3,6 -iază. / < fr. strier].